Copyright C 2015 by Antonina Czepkiewicz   •   All Rights reserved   •   E-Mail: tosia210@poczta.onet.pl

Designed by GOEMO.de
Tennessee Walking Horse
Witamy na stronie o koniach rasy
 
 
"Spróbuj dziś na niego wsiąść, a jutro będzie Twój."










Chody

Konie tej rasy mają wrodzoną zdolność chodzenia pięcioma chodami, a mianowicie: normalnym stępem, jak każdy inny koń, nieco szybszym stępem zwanym flat walk, jeszcze szybszym krokiem zwanym running walk (runwalk). Kolejność  jest taka sama jak w stępie, lecz z reguły running walk jest szybszy od normalnego kłusa! A oto jak prof.. Witold Pruski opisał te chody w swym dziele "Hodowla Koni" w tomie I (str. 227):...nieprawidłowy inochód, na który nie ma w języku polskim stosownego terminu, w którym słychać cztery uderzenia, a nie dwa, jak w inochodzie prawidłowym.
Kolejne dwa ruchy to: powolny "rolujący się" galop znany jako rocking- chair canter, bo przypomina ruch konika na biegunach, i normalny galop. Walker potrafi też kłusować. Na wybiegu każdy koń tej rasy porusza się takim krokiem w jakim mu w danej chwili najwygodniej. Pod siodłem wszystkie odmienne chody trzeba pielęgnować.

Jazda na koniach TWH nie wymaga anglezowania ani półsiadu. W siodle siedzi się wygodnie i pewnie, bo koń w każdym chodzie zwanym walk dotyka zawsze jedną nogą ziemi, słychać kolejno cztery uderzenia kopyt. TWH nie wybijają się, co powoduje, że w ich ruchu brak fazy lotu. Jazda na takich koniach nie wymaga więc specjalnie dobrej formy sportowej. Są to konie idealnie nadające się dla mniej wprawnych i starszych jeźdźców.

Źródło: Paulina Komorowska "Koń Polski" 12/2008

Flat foot walk (flat walk) jest żywym i długim chodem. Prędkość tego chodu wynosi od 6 do 12 km na 1h. Jest to czterotaktowy chód, gdzie każda noga osobno w równomiernych odstępach czasowych dotyka ziemii. W chodzie tym tylna noga wślizguje się przekraczając ślad przedniej nogi: prawa tylna noga przekracza prawą przednią, lewa tylna przez lewą przednią. Ruch kiedy tylna noga przekracza ślad przedniej nazywamy "overstride". Overstride jest jedynym w swoim rodzaju ruchem, spotykanym jedynie u TWH. Staw skokowy powinien być ustawiony podczas tego ruchu ukośnie w stosunku do podłoża a nie prostopadle. TWH macha głową w dół i w górę w rytmie swoich krokow, jak gdyby przytakiwał. Przytakiwanie jest kolejną jedyną w swoim rodzaju specyficzną cechą dla TWH. Overstrite oraz wyrazisty ruch głowy są dwiema cechami na które sędzia w ringu podczas oceny konia zwraca szczególną uwagę.

Runing walk (run walk) od flat foot walk różni się jedynie szybkością ruchu. Jakości wykonywanego runing walk nie powinno się pogarszać zawyżoną prędkością. TWH może w runing walk poruszać się z prędkością od 15 do 30 km na godzinę. Im szybciej TWH porusza się runing walk, tym dalej tylna noga wkracza przed ślad przedniej (od 18 do 41 cm), a im dalej wkracza tym jest lepszm Walkerem. Ten ruch napędzany jak by przez pełną mocy ale łagodnie chodzącą maszyną daje jeźdźcowi uczucie szybowania. Podczas poruszania się chodem runing walk konie TWH są tak swobodne, że rozluźniają im się inne mięśnie powodując na przykład rytmiczne poruszanie uszu, rytmiczne kłapanie wargą i czasami też zębami. Raning walk jest miękkim i lekkim chodem dla konia i jeźdźca. Ocena sędziego nie powinna zależeć od szybkości, tylko od poprawnego prezentowania konia.

Rocking-chair-canter (canter) jest bardzo podstawionym galopem.
Jest to taki sam galop jak u wszystkich innych ras koni, ale wydaje się on tak swobodny w wykonianiu jak by nie sprawiał Walkerowi żadnej trudności. Canter jest ruchem do przodu wykonanym diagonalnie na lewo lub na prawo. Kolejność ruchu w galopie z lewej nogi wygląda nastpująco: prawa tylna, lewa tylna i prawa przednia, potem lewa przednia. W galopie który wykonywany jest w kole koń powinien  zaczynać z tej nogi która znajduje się po wewnetrznej stronie koła. W trakcie Canteru koń daje jeźdźcowi uczcie nadmiernej lekkosci wraz z dużym dodatkeim rytmicznego podskoku z prawidłowym do góry i na dół, tak że tylko siedzenie wywołuje lekki dreszcz. Podczas canter-u podnosi się przednia część tłowia, powodując ruch do góry i w dół, który jest porównywalny z ruchem bujanego fotela, i tak właśnie bardzo często jest, że ten rodzaj chodu nazywany - chód "bujanego fotela". Ten rodzaj chodu jest używany w trakcie wystaw i show. W terenie czy podczas przejażdżki używany jest zwyczajny galop jak u wszystkich innych ras koni.

Źródło: Sis Osborne "Tennessee Walking Horses-The Basies" broszura wydana z okazji Mistrzostw Europy 2009 w tłumaczeniu z j. niemieciego D. Freiherr i A. Czepkiewicz

Chody Walkerów są wrodzone, warunkowane przez dominujący gen oznaczany DMRT3, ale należy je pielęgnować, ponieważ same z siebie konie te poruszają się wieloma innymi chodami takimi jak kłus, inochód, czy inne chody diagonalne i lateralne. Trening młodego konia dla doświadczonego jeźdźca jest łatwy i opiera się o podstawowe ćwiczenia prowadzące do rozluźnienia i odpowiedniego ustawienia głowy, szyi i grzbietu oraz podstawienia zadu jak również utrzymania czterotaktowego rytmu. Jak mówią trenerzy koni gaited "trenuj konia, a chody wyjdą Ci same". Internet obfituje w porady i filmy jak trenować Walkery. Zarówno trenerzy klasyczni jak i naturalni udostępniają swoją wiedzę na DVD i on-line. Zdarza się także że i do Polski przyjeżdżają trenerzy z Europy i można pod ich okiem ćwiczyć ze swoim koniem. Poniżej film o tym jak poruszają się walkery w prawidłowych chodach wymaganych podczas zawodów.
FLAT FOOD WALK
RUNNING WALK
ROCKING CHAIR CANTER